Их Багш Хутагт Нагаржуна – АРДЫГ ТЭЖЭЭХҮЙ РАШААНЫ ДУСАЛ ХЭМЭЭХ ШАСТИР ОРШВОЙ

Энэтхэг хэлээр:Наша сүза биндүго шастра нама
Төвд хэлээр:Лүгжий данжой жэвү совий тигба шэ жава
Монгол хэлээр:Ардыг тэжээхүй рашааны дусал хэмээх ёсны шастир

Орь залуу,хутагт Манзушри дор мөргөмүй.

1.Алимад сайн гарахуйн орон бүхний цог Манзушри
Асрахуйгаар хотол бүхэнд түгээмэл зөөлөн аальт
Асар Зөөлөн Цогт гэж алдаршсан нигүүлсэгч итгэл
Амьтан бүхний дээд аврал Манзушри дор мөргөмүй.

2.Өтөл надад яруу шүлэглэх эрдэм үгүй боловч
Үлэмж харанхуйг зулаар гийгүүлэх мэт
Өөдгүй доод мунхагуудыг тэтгэхийн тулд
Өчүүхэн усны дуслын төдий яруу аялгууг өгүүлсүгэй.

3.Учиргүй бусдын гэмийг өгүүлж бүү үйлд,
Урьдчилж бусдын гэмийг өгүүлж хэрэв үйлдвээс
Удалгүй гэдрэг өөрөө хэлэгдэх бөгөөд
Ухамсаргүй эхнэр үнэгэнд хэлэгдсэн мэт.

4.Ер өөрийн биеэ магтаж бүү үйлд
Ер ганц өөрийг дэмий магтагч тэр хүн
Ердөө оюун билэггүй мууд бодогдох бөгөөд
Ихэрхэн бардамнасан Галандага мэт болмуй.

5.Хазгай явдалт муу нөхрийг бүү шүт,
Ханилбал түүний гэмд дайрагдах болмуй
Хатуужил хйисэн бясалгагчийн дээлэн дэх бөөсүүд
Хар мөрт нохой бөөсний уршигт дайрагдсан мэт

6.Үнэнхүү муу чанарт хүнийг дэмий бүү сурга
Үнэхээр сайн санаагаар хэлэвч харин гэм болюу
Үлгэрлэвэл эрт цагт нэгэн хэдэр сармагчин
Өчүүхэн Галандагын үүрийг эвдсэн мэт.

7.Аливаа үйл,явдал бүхнээ болгоомжтой үйлд,
Анхаарч сэрэмжгүй аашлахыг тэвч
Аймшигт галзуу заан мэт явлыг
Ашид хэзээ ч болов огт бүү үйлд

8.Хэн хүн бүгдтэй ямар үг хэлэлцэвч
Хэлэх бүхнээ шинжилж бодолтой өгүүл,
Хэрэв ажиглалгүй дэмий элдвийг чалчваас
Хийт галзуугийн донгодсон мэт болмуй

9.Саваагүй худал үгс дэмий ярихыг
Санаанаас хичээж сайтар тэвч,
Сайх үг нь өөрт тусгүй ба бусдыг хорлодог нь
Сандарсан тотийн худао хэлсэн мэт болой.

10.Өөдгүй худал үгсийг хэрхэвч бүү өгүүл,
Өгүүлж хэрэв бусдыг хуурах аваас
Үтэр зуур олонд чанар нь танигдах бөгөөд
Өлсөж ядарсан муурын үлгэр мэт болмуй.

11.Эгнэгт засдаг бач хуурмагаар бүү яв,
Элдэв засдаг явдлаар хууран явагч бээр
Эцэстээ олонд хүндгүй,итгэмжгүй болдог нь
Энэтхэгийн Ная бярманы гэргийн үлгэр мэт.

12.Аминч муу амрагийн үгэнд бүү ор,
Аргат муу нөхрийн үгээр явбал
Алсдаа нэгэн хэрэгт эрхгүй хууртана
Адилтгавал яст мэлхий бичийг хуурсан мэт

13.Арга мэхтийн зөөлөн үгэнд бүү итгэ
Ажиглалгүй итгэвэл магад хууртмуй
Адилтгавал тэнгэрийн хаан Хурмаст бээр
Асурийн аймгийг хуурсан мэт үлгэр мэт

14.Хор,хар ихт хүний үгэнд бүү ор
Хорт хүний үгэнд орох аваас
Хожим өөрт хорлол бий болдог нь
Хорссон ятуу,үнэгийг хуурч бүрэлгэсэн мэт

15.Хилэнцийн муу нөхөдтэй санаа нийлээд
Хээнцэр сайхан үгсийг хэлэлцэн ханилавч
Даанчиг янаг тэд шулам ч болдог буй,
Далайн хойгийн эм мангас мэт болой

16.Олон эдлэл ихт баячууд тэрсүүд дотор олон
Омог ихт баатар адгуус дунд ч элбэг бөгөөтөл
Эндүүрэлгүй утга төгөлдөр өгүүлэгч мэргэдүүд
Энэ ертөнцөд үнэндээ маш ховор

17.Учир иймийн тулд эрдэм бүхнийг
Уйсалгүй амьтайшаа холбож шамдан суралц
Ухаан эрдэм суралгүй дэмий явагч хүмүүн бээр
Угтаа мал мэт маш тэнэг ажээ

18.Хэрэглэгдэх эрдэмгүй хүний ам
Хэрэггүй онгойж хэвтэх нүхтэй адил
Хэтэрхий сайн эрдэмт хүний ам нь
Хиргүй бадам лянхуа мэт үзэсгэлэнтэй

19.Сайжирч дээшлэхийг хүсэгчид залуугаас эрдэм сур
Сааль сүү эдлэхийг хүсэгчид хавраас үнээгээ тэжээ
Сайн тариа идэхийг хүсэгчид хөрөнгө тарь
Сац энэ гурвуул үрийг амсахын шалтгаан болмуй

20.Үнэхээр эрдэм нугуудад хичээвээс дээдийг олмуй
Өөдгүй ихэрхэн омогловол хэрхэж ихийг олох буй
Үлгэрлэвэл сүүгүй хөгшин муу үнээнд
Үзэсгэлэнт хонх зүүвч үнэ үл хүрэх мэт

21.Хэдий өөрт эрдэм буян хотол төгсөвч
Хэтрэн оморхож бусдыг бүү бас
Хайлмал тос мэт сэтгэлийг барьж
Хамаг эрдмээ хөөргөлгүй дар

22.Эрдэм билигт,өчүүхэн биет хүмүүнийг
Элдэвлэж хүчирхэн бүү бас
Эрт цагт хурц ухаант нэгэн туулай
Эрэмгий арсланг хуурч бүрэлгэсэн мэт

23.Үлэмж гэрэлт наран бээр хотлыг гийгүүлэх мэт
Өнгөлж ялгалгүй бүгдэд тусалбал
Үнэхээр тэр бүгд ачийг санаж тусладаг нь
Өчүүхэн хулгана,гууд унасан зааныг босгосон мэт тул
Өнөд амьтан бүгдэд туслахыг хичээ

24.Зарим хэрэгт өвс мэт доош дарагдвал зохино
Зарим хэрэгт гал мэт дээш бадарвал зохино
Зарим хэрэгт зарц мэт хүчлэн явбал зохино
Зарим хэрэгт уул мэт батад суувал зохино

25.Бусдын орон гэрийг түшэн суух ба
Бусдын эд идээгээр амьдрах цагт
Бусдын бээр хэдий чинээ басаж доромжловч
Буцааж хорлолгүй хүлцвээс амгалан буй

26.Асар муу хүнтэй өнөд ханилаад
Амтат идээ ундаагаар туслан тэтгэвч
Ачийг мартаад эргэж харин хорлох нь ч бий
Адилтгавал худагт унасан хүмүүн мэт

27.Муудаж сайдах нь хурдан,олон урваат хүнтэй
Магад нэг зангаар удаан ханилж үл болох
Мугуйд тавтиргүй тэр юу адил хэмээвээс
Муу бөсийг модны өнгөөр будаж гоёсон мэт

28.Хэрэв ухаант мэргэд нугуут өшөөт хүнээ
Хэтдээ ялж үйлдэхийг хүсэх болвоос
Хэдэр ширүүн өгүүлэлгүй аядуу зөөлөн аашилбал
Хэтэрхий хүчит дайсан ч машид дарагдах болмуй.

29.Агуу их далай хийгээд Сүмбэр уул,дөрвөн тив тэргүүтэн
Аливаа ертөнцийн ордыг үүрэх нь их үүрэг бус
Ачилж тусалныг умартан,ачийг хариулаагүй нэгэнд
Асар даашгүй өр төлөөсний их үүрэг ногдох буй

30.Аливаа хүний сэтгэл зөөлөн,санаа шудрага
Ачилсаныг санаж,чийг хариулж чаддаг ба
Ашид бусдын сайн үйлийг үл мартагч түүнийг
Агуу ихэс дээдсүүд тэтгэн сайшаах буй

31.Асрахуйгаар номыг үйлдвээс амгалант бөгөөд
Аймшигт мрөнг амар гатлах олом мэт
Амраг нөхөртөө бардах сэтгэлгүй
Ашид омоггүй явбаас амгалан буй

32.Хэт ихэрхэж,бардам дээгүүр явагч
Хилэнц муу хүнтэй ханилан нийлэгч,
Хэцүү их хүчтэнтэй мөчөөрхөн тэмцэгчид
Хэзээ ч санаа амар үл явмуй

33.Ахуй учир иймийн тул омог дээрэнгүй хийгээд
Агсран хэрэлдэх,хэдэр ярдгийг тэвчиж үйлд
Алдаршиж өргөгдсөн хэдий ч омог,уур ихэдвэл
Аргагүй түүний сайн нэр буурч одмуй

34.Өтөлсөн хөгшид,өсвөр нялхас ба өвчтөн
Үнэнхүү арга ядсан амьтан ба үгээгүй ядуу
Үлэмж хүчтэнд шахагдсан ба дорой нэгнийг
Өчүүхэн ч үл энэрэх тэр нь маш муу хүн буй

35.Өмөгт нутаг орноосоо салж холдоод
Өөр бусдын оронд явахуй цагт
Өтөл бусад муу үгээр харшилж доромжловч
Өшөөрхөж эсэргүүцэлгүй хүлцвэл зохимой

36.Бэрх зовлонг тэсэж чадвал хатуужил мөн
Бэрх үйлийг бүтээж чадвал эрхэм мөн
Бэрх утгыг мэдэж чадвал хурц мөн
Бэрх хорлолыг хариулж чадвал хүчит мөн

37.Хэрцгий муу,буруу араншинт хүмүүн нь
Хэдий чинээ тэтгэж тусалсныг ор тас мартаад
Хэдэрлэн уурлаж элдвээр хорлон бассан ч
Хэзээ ч хямралгүй,ус мэт ууж үгүй хий

38.Хишиг буян,амь нас,янаг садан дэлгэрэх нь чухаг
Хэсэг зуур бүрдэвч бас буурах нь машид хялбар
Хэрэв аливаа юмс хорогдсоор барагдахад хүрвэл
Хэрээ мэт шуугилгүй нам тайван сууваас зохимой

39.Хэрэв эд эрдэнэ барагдаж,садан бүл цөөрөх ба
Хэзээ нэг амраг садангийн хүчин мөхөсдөх
Хэрцгий дайсан хүчин үлэмж болохуй цагт
Хэдэр үгийг тэвчиж дуугүй оршвоос зохимой

40.Ер ихэс дээдэсийг дуурайж ядан дэмий их оморхох
Ер үнэнгүй арга залиар хэрээ мэт дэмий шуугих
Ер ичгүүр сонжуургүй,бусдад дэмий атаархах
Ер тийм хүн өөрийн хөвүүн боловч бусад мэт холдуул

41.Үнэхээр тийм буруу бодолт муу хүнд
Өндөр их нэр зэргийг өгч дээр бүү гарга
Өндөр суудалд гарснаар ноёрхож олныг хорлодог нь
Үлгэрлэвэл арьсаа хөхрүүлсэн үнэг мэт

42.Шившигт нүгэлд дуртай зарим мунхагууд
Ширүүн буруу явдалаа зөв болгож машид шунаглана
Шуналын эрхээр бусдыг хуурагч тэдгээр нь
Шувуудын олныг шүдээрээ хуурсан яст мэлхий мэт

43.Алс хойтоо үл санагч ухаан муут ардууд
Ашид өөрийн бие дээ зовлон болох зүйлийг
Асар завшаан болгож чухалчлан зүтгэдэг нь
Араатан бээр хавх,урхинд гүйн орох мэт

44.Өөдгүй омогтоо согтож сохорсон заримууд
Өөрийн муу гэмээ бодож,харалгүй
Өчүүхэн ялихгүй эрдмээрээ дэмий хөөрцөглөх нь
Үлгэрлэвэл худгын сохор мэлхий мэт

45.Уйгүй мунхарсан зарим балай ардууд
Үнэхээр номын утгыг онож мэдэлгүй
Үргэлж буруу явдалаа зөв болгож баясах нь
Өтөл тэнэгүүд чулууг эрдэнэ болгож эндүүрсэн мэт

46.Хэтэрхий тэнэг,машид мунхаг зарим нь
Хэзээ үхэх ба хожим юу болохыг бүр мартаад
Хэрэггүй олон үйлд шамдан уралдахыг
Хэрцгий шуламд хууртсан гэж мэдэгтүн

47.Эр эм тэргүүтэний гоо үзэсгэлэнд
Энэлж хүслээр ихэд тачааваас
Эцэстээ магад доройтож бүрэлдэг нь
Эрвээхэй тэргүүтэн зуланд унаж үхэх мэт

48.Адуу мал,идээ ундаа тэргүүтэй
Аливаа эд хөрөнгө хэдий чинээ хураав ч
Ашид эзэрхэлгүй орхиод үхэж оддог нь
Адилтгавал зүүдэнд эрдэнэ олоод сэрсэн мэт

49.Нүгэл хилэнцийн үйлийг үргэлж баясан үйлдээд
Нэгээхэн ч ариун буяныг сайтар бүтээж чадалгүй
Нэг мөр ертөнцийн үйлд шунан тачаасан
Нэн хүчит хор адил тэр хүмүүн нь

50.Энэ насандаа ч амаргүй зовж явах ба
Эцэс хойтод аюус тамын зовлонд нэрвэгдэнэ
Эндүү гэмээ санасаар зуурдын сансарт тэнэх ба
Эцэст нь эрлэгийн аймшигт гэгээн толинд
Эндүүрэлгүй буян нүглийн үйл бүхэл нь ялгарна

51.Эдүүгээ өөрийн хүссэн орондоо суух эрхгүй
Эгээрэн үл дурлах муу оронд насад хүлэгдэх зэрэг
Эгнэгт үйлийн үр хуурмаггүй магад боловсордог нь
Эртний Удвал шамнанц тэргүүтний олон үлгэр мэт

52.Үнэн утга тиймийн тул сайн ухаант мэргэд
Үргэлжид хэзээ үхэх магадгүйг санан үйлд
Өөрийн юу үйлдсэн бүхнээ бодон үйлд
Өөрт тустай сайн буяныг хичээн үйлд

53.Нэгэн хормын төдий энэ ахархан насаа
Нэг хэсэгч мөнхрөх мэт санагч тэрбээр
Нэн их эндүүрч буруу боддог нь
Нүгэлт эмийн ид шид мэт

54.Ашид мөнхрөх мэт буруугаар бүү аашил
Аймшигт гурван муу заяаны зовлонг сана
Амь таслах тэргүүтэн биеийн гурван нүгэлийг
Аль чадах чинээндээ хүчлэн хичээж цээрлэ

55.Худал хэлэх тэргүүтэй хэлний гэмүүд ба
Хомхой тэргүүтэй сэтгэлийн гэмүүдийг тэвч
Хоцроолгүй арван нүгэлийг машид боох энэ нь
Хоол дээдсийн явдал номын ёс бөлгөө

56.Асар халуунаар түлэгдэж,хүйтнээр хөлдөх тэргүүтэй
Арван найман тамын зовлонг өдөр бүр санаж үйлд
Ашид өлсөж цанган энэлсээр эцэнхий туранхай болсон
Аймшигт өлөн бирдийн зовлонг ч санаж үйлд

57.Тэрчлэн мунхраад элдэв зовлонд нэрвэгдсэн
Тэнэг хэлгий адгуусны зовлонг санана үйлд
Тэдгээр гурван му заяанд төрүүлэгч нүгэлийг тэвчээд
Тэнгэр,хүмүүн зэрэг сайн заяанд төрүүлэгч буяныг үйлд

58.Олдохуйяа бэрх Замбуу тивийн хүний энэ сайн биеийг
Орь ганцын төдий энэ л цагт
Олон зовлонт муу заяаны уг болсон нүгэлийг
Огоот хянамгайлж чин зоригоор тэвчигтүн

59.Ийм сайхан хүний биеийг олоод ном буян хийлгүй
Эцэс хойт доо ерөөл тавимз,гэсээр өнгөрөөгч
Эргүү тэнэг хойрго тэдгээр бүгд
Эцэст муу заяанд хүрсэн хойно машид гэмшмүй
Эрт цагт Шарабанад төрөгч хэмээх нэгэн хөвгүүн
Эцэнхий туранхай олон бирдийг үзсэн үлгэр мэт

60.Аяа хөөрхий,энэ нас минь магад баттай бишээ
Амьдрах насны үлдсэн нь жил сарын төдий
Асар түргэн өнөө маргааш үхэх нь магадгүй тул
Авралт ном буяны үйлд алгасрал үгүй яаран хичээ

61.Үнэн сүсгээр дээдийн номд орсон дорд шивэгчин ба
Үргэлж энэ насанд шунасан Загарваарди хаан хоёроос
Үнэн дээ доорд шивэгчин нь дээр гэж Бурхан номложээ
Үлгэр тиймийн тул энэ насанд шунаглахыг тэвч

62.Эрхэм дээдийн номд ороогүй боловч
Энэ ертөнцийн үйлсэд ичгүүргүй хичээн орогчид
Эцэстээ олонд муушаагдан доройтдог нь
Эрт цагийн Биралын орны тарнич мэт

63.Уул хадны алд төдий бага сага гуу жалганд ч
Унахгүйн тулд бүхий л чадлаараа хичээх атал
Асар ёроолгүй тамын их халилд унахаас
Анхаарч сэрэмжлэлгүй явах нь юуны учир вэ?

64.Өчүүхэн бага гичийн будаа төдий шархыг ч
Өвтгөхгүйг хичээж эмнэн засах атал
Өгүүлшгүй хүйтэн тамын хагаран хөлдөх шархыг
Өнөд анагаан засахгүй явах нь юуны учир вэ?

65.Өдрийн хэсэг богино хугацаанд ч
Өлсөж цангахыг тэсэхгүй бөгөөтөл
Өнөд удаан бүтэн галаваар ч
Өлсөж цангахыг яахан тэсэх

66.Өөрийн гар хөл,биед хатгагдсан
Өргөсний үзүүрийг тэсэхгүй бөгөөтөл
Өөр бусдын биеийг элдэв мэсээр
Өвтгөж аминаас хагацуулахыг яахан тэсэх

67.Аливаа модноос хорхой төрвөл мөнхүү модоо идэх
Аливаа хөрөнгөнөөс ногоо ургавал мөнхүү хөрөнгө нь хоосрох
Аргал түлээнээс гал ноцвол мөнхүү түлээ нь үнс болох
Аль хэн нэг нүгэл хураавал мөнхүү өөрөө зовох

68.Хойтохоо бодож чаддаг нь цэцний ёс
Хорт нисваанисыг дардаг нь баатарын ёс
Ховдог шунал үгүй нь номыг үйлдэх ёс
Хосгүй мэргэдийн ёс нь юмсыг онож мэдэх ба
Онож мэдэхийн ёс нь сайтар судлахуй мөн

69.Өгсөн бүгдэдээ гэмшил үгүй нь өглөгийн ёс
Үзэмжээр засалгүй явах нь шагшаабадын ёс
Үнэнхүү номын чанарыг мэдэх нь тэвчээрийн ёс
Үхэхээ санаж номд шамдах нь хичээнгүйн ёс

70.Элдэв зүйлд үймрэхгүй нь дияаны ёс
Эндүүрэлгүй утгыг ялах нь билгүүний ёс
Бурханыг машид хүсэх нь сүжэгийн ёс
Будангуй атгагийг арилгадаг нь егүзрийн ёс

71.Ах дүү,эд малд шуналгүй нь бясалгагчийн ёс
Амьтанд туслах сэтгэлд ихэт нь хэрсүүгийн ёс
Ашид хуурмаггүй үнэнээр орших нь шудрага ёс
Аливаа үйлст сэрэмжтэй байх нь аюулгүйн ёс
Алин тэдгээрийг хаадын ёс хэмээн номложээ

72.Үнэнхүү эдгээр зөв ёсоор явалгүй
Үргэлж муушаагдах нүгэлийг үйлдвээс
Үйлийн үр тун хуурмаггүй тул
Өнөд удалгүй боловсорч бий болно

73.Эд баялаг бий бөгөөтөл хармаар хүлэгдэж
Эгнэгт бусад гуйваас уурсан хилэгнэгч нар
Эцэстээ их зовлонд дарагдаж зовдог нь
Энэтхэгийн Шумара балгасны үзэшгүй мэт

74.Адил сацуу садан нөхөртөө бүү атаарх
Ахуй энэ насандаа ихэд зовох бөгөөд
Алс хойтод ч их зовлонг эдэлдэгийг
Адилтгавал бярманы хөвгүүний үлгэр мэт

75.Хэзээд бардам омоггүй нь машид номхоноор яв
Хэнийг ч хуурч мэхлэлгүй үнэн шударгаар өгүүл
Хэдэрлэж уурлалгүй омгийг тэвчин үйлд
Хэн бүхэнд инээмсэглэж шударга зөөлөн өгүүл

76.Ашиггүй дэмий олон үг дэмий бүү чалч
Алгасарч олны үймэх олны газар бүү яв
Архи тэргүүтэй согтоогч бүгдийг бүү уу
Аль чадлаар амьтан бүгдэд өглөг өг

77.Амраг садангүй нэгнийг тэтгэн асар
Ариун буян номд аль чадлаар хичээ
Амлаж авсан сахил санваараа ариунаар сахь
Анхаарч эдгээрийг хичээн үйлдэж чадсан
Асар олон амьтад амгаланг аяндаа олюу

78.Эдүгээ цөвүүн цагын маш муу ард
Эрхит Бурханы шашныг сүйдэхэд хүргэв
Энэ муу цагийн гутамшигт муу явдалт
Эрдэм үгүй,буруу үзэлт мунхагууд
Эрхэм Шагжамүнийн шашны номын ёс
Эрдэнийн сайхан журмыг эвдэж сүйтгэв

79.Өөрийн дураар цамнаж,дээдийн номыг орхисон
Өнөө цагийн харгис догшин ардууд
Өөдгүй шуналаар мансуурч,хойтохоо умартаад
Өмөгт шашны хайран дуазыг гишгэлэх болов

80.Олиггүй биеээ хээлж,номоо огоорсон
Одоо цагийн толгойгоо алдсан цагын хуврагууд
Олзын тулд арга заль,башир хуурмагаар
Онцгой шашны Галбарвас модыг огтолж унагаав

81.Одоо цагын омог бардам,хилэнц ихтэй
Олзонд дурлаж,ихэмсэг дүрийг үзүүлсэн
Олон олон нүглийг үйлдэгч тэдгээр хүмүүс
Орчлонгоос гэтлэх номын онгоцыг эвдэж сүйдлэв

82.Самуун энэ цагийн номхотгоход бэрх,ичгүүр үгүй
Сац нүгэлд шунаж,засдаг хуурмагыг үйлдсэн
Санаанд багтамгүй нүгэл хилэнцэт нугууд
Сансараас гэтлэх шашны гүүрийг нурааж сүйтгэлээ

83.Өдгөө цагт Их Чадагч Бурханы шашин нь
Өчүүхэн төдий үлдэж хоцорсон боловч
Өнөд удалгүй хайран шашны эрдэнэт далай нь
Өсөл аривжил үгүйеэ ширгэн одоход хүрлээ

84.Арслан Богдын номлосон гайхамшигт шашин маань
Аяа муу цагийн мэсийн хүрдэнд машид хэрчигдэн
Асар түргэн эвдэрч үгүй болоход хүрлээ

85.Аяа,энэ адил цаг болох үед
Амгалан жаргалыг хүсэгч нарт
Ач туст сургаал номлолыг
Анхаарч өднөө сайтар номловол зохино

86.Цагийн хүрдэн муулах үед ард олон
Цаглашгүй билгүүн төгөлдөр нугууд ба
Ариун журамт дээдсийг таньж үл чадна
Андуу гэмтнийг шүтэн,санваараа цалгардуулж
Аглагаас айн,үймээн самууныг чухалчилна

87.Үнэн мэргэн бус,үзэл буруут багш нарын
Үнэт эд,ширүүн явдал, омог хөөрөмшил ихэднэ.
Үлэшгүй тэдэнд сэтгэлээ тушааж итгэсэн тул
Үлэмж чухаг Бурханы шашныг сүйтгэх аж.

88.Амар амгалан явах цаг бараглан
Асар тэсэшгүй ширүүн явдал ихэдсэн
Агуу билгүүн төгөлдөр хүмүүн хийгээд
Авралт яухаг богд нар ховор болсон

89.Аяа хөөрхий ийм мууд хүрсэн энэ цагт
Алсаа бодогчид өөрийн нутаг орноос хагацаж
Аглаг үймээнгүй нэгэн зохист оронд
Аливаа өгүүллийг тэвчээд номчлон сууж үйлдээрэй

90.Ариун цагаан номоор яван үл чадагч ардад
Асар бэрх бус зөв шударгаар сургасан энэ шастирыг
Алсдаа өчүүхэн тус болох боловуу гэж бичсэн буянаар
Амьтан бүхэн мунхаг ухаанаас гэтэлж, зөв ёсоор явах болтугай.

Хоёр ёсыг номлосон шастир Ардыг тэжээхүй рашааны дусал хэмээх яруу аялгуу үүнийг их багш хутагт Нагаржуна гэгээнтэн зохиосон нь төгсөв.
Энэтхэгийн бандида Шилиндра Боди хийгээд Төвдийн хэлмэрч бандида Иша Дэ нар Энэтхэг хэлнээс Төвд хэлэнд орчуулсан болой.